نام علمی دارچین “Cinnamomum zeylanicum” است و سرشار از اسانس که بر اثر حرارت، رایحه آن کاهش پیدا می‌کند. این اسانس در صورت تازه بودن به رنگ زرد روشن است ولی به مرور زمان و به علت اکسیده شدن به رنگ‌های زرد طلایی و سپس قهوه‌ای مایل به قرمز درمی‌آید.
دارچین به علت داشتن تانن در رفع اسهال، ضعف عمومی بدن و انعقاد خون نیز مفید است و مانند گرد و تنتور به صورت دارو به کار می‌رود. دارچین والیوم گیاهی است زیرا در آن ماده‌ای به نام “cinnamodehyde” که موجب آرامش بدن می‌شود، وجود دارد همچنین برای کاهش تب مفید است. مصرف دارچین برای قوی کردن بدن بسیار مفید است.
دارچین گیاهی است که در ایران وجود ندارد و بیشتر از کشورهای شرق آسیا وارد می‌شود. پوسته‌های این درخت دارای اسانس زیادی است و بهترین پوسته دارچین پوست درختان یک تا 6 ساله است و اگر سن درخت بیشتر از 6 سال باشد، اسانس گیاه کاهش پیدا می‌کند. بهتر است پوست دارچین تا زمان مصرف، پودر نشود به دلیل اینکه اسانس آن از بین می‌رود همچنین بهتر است پودر دارچین در ظروف شیشه‌ای رنگی نگهداری شود. بدترین ظروف برای نگهداری ادویه‌ها ظروف پلاستیکی است که موجب تبخیر اسانس ادویه می‌شود.
دارچین ضددرد، ضدآلرژی، ضدتهوع، آنتی‌اکسیدان، ضدتب، ضدسرطان و قابض (ضداسهال) است همچنین معرق، محرك، کاهنده فشارخون، چربی خون و آرام‌بخش است و برای تقویت معده، نفخ و اسپاسم معده مفید است. این گیاه دارای طبیعت گرم و اشتهاآور است و بهتر است افراد سردمزاج از آن استفاده كنند.
می‌توان 2 تا 4 گرم از دارچین را به صورت چای مصرف کرد. برای رفع عوارض سرماخوردگی نیز می‌توان از آن استفاده کرد. اسانس دارچین در ضدعفونی کردن مجاری تنفسی مؤثر است همچنین می‌توان از دارچین روغن ماساژ تهیه کرد که برای دردهای اسکلتی مفید است.
هر 100 گرم دارچین 9،5 گرم آب، 0،9 گرم پروتئین، 3،2 گرم چربی، 25 میکروگرم ویتامین A، یک هزار و 230 میلی‌گرم کلسیم، 38 میلی‌گرم آهن و 2 میلی‌گرم «روی» دارد. در دارچین آنتی‌اکسیدانی به نام سلنیوم وجود دارد که ضد رادیکال‌های مضر در بدن است و کمبود آن در بدن سبب ضعف ایمنی می‌شود. دارچین برای افرادی که فقر آهن و پوکی استخوان دارند، مفید است همچنین سبب تقویت سیستم گوارش می‌شود. این گیاه همچنین ضد گرفتگی عضلات، ضد عفونی کننده و تقویت‌کننده عضلات رحم است.
دارچین برای تقویت کلیه‌ها مفید است، افزایش‌دهنده جریان خون است و به دلیل داشتن منیزیم و پتاسیم می‌تواند باز کننده عروق خونی نیز باشد. دارچین برای دیابتی‌ها بسیار مفید است و موجب کاهش قند خون می‌شود. این گیاه همچنین حاوی ترکیباتی است که عمل انسولین در انتقال گلوکز به سلول‌ها را بهبود می‌بخشد.
مصرف دارچین موجب تقویت سیستم گوارش می‌شود همچنین این گیاه ضد گرفتگی عضلات، ضد عفونی کننده و تقویت كننده عضلات رحم است و کلیه‌ها را نیز تقویت می‌کند. دارچین رمز جوانی است و مصرف روزانه آن انسان را سلامت و جوان نگاه می‌دارد، کلیه‌ها را گرم می‌کند، ضعف کمر و پاها را از بین می‌برد و کم خونی را درمان می‌کند.
دارچین بهترین دارو برای دردهای عضلانی است، خاصیت آرام كننده و شادكنندگی دارد و از بسیاری از داروهای آرام‌بخش بهتر است و در حقیقت می‌توان گفت که دارچین، والیوم گیاهی است.
از دیگر اثرات دارچین می‌توان به پایین آوردن تب اشاره کرد و حتی امروزه دارچین را به صورت قرص و کپسول درآورده‌اند که به عنوان تب‌بر به کار می‌رود. با نوشیدن یک فنجان چای دارچین می‌توان تب را به سرعت پایین آورد.
دارچین رگ‌ها را باز می‌کند و اثر خوبی در گردش خون دارد. اگر افراد، سرما خورده هستند و ضعف شدید دارند، چای دارچین بهترین نوشیدنی است. دارچین برای آرامش، تقویت معده و تمیز کردن دستگاه گوارش مفید شناخته شده است و طعم بسیار خوبی دارد. امروزه از دارچین در فرآورده‌های مختلف اعم از خوراكی و آرایشی استفاده می‌شود. یک قاشق چایخوری دارچین حاوی مقداری کلسیم، آهن، فیبر، ویتامین‌های C و K و منگنز و مقدار 1.2 گرم كربوهیدارت است. بنابراین مصرف دارچین به همراه چای بسیار مفید است.
مضرات خاصی برای دارچین گزارش نشده اما از دوران باستان برای سقط جنین مورد استفاده قرار می‌گرفت. عنوان شده است دارچین باعث ایجاد نقص در جنین می‌شود و زنان باید از مصرف طولانی مدت اسانس آن در زمان بارداری پرهیز كنند. در زمان حاملگی در مصرف دارچین زیاده‌روی نشود همچنین افراد مبتلا به زخم معده نباید از دارچین استفاده كنند زیرا زیاده‌روی در مصرف آن موجب تحریك مخاط می‌شود.